Net wa'k wilde

Saba saba. Zeven zeven. 7 Juli. Een nationale feestdag in Tanzania. En een goede gelegenheid om het leven buiten Dodoma op te zoeken. Samen met Kristina keek ik al even uit naar het lange weekend dat deze vrije dag oplevert. Met het opnemen van één vrije dag hebben we vier dagen vrij. Meneer Halla, directeur van Mamado, reageerde zo flexibel als hij is: “Feel free. Sometimes you work on Saturdays, Sundays or evenings. Just compensate. You don’t have to take a day off. Work and go wherever you think you have to go.” Mijn vakantiedagen blijven beschikbaar voor beoogde reizen naar Nederland en Oeganda. Hallelujah!
De ontwikkelingen op het werk die zich voordeden de afgelopen tijd, waren een goede stimulans de geest inderdaad eens te verruimen en elders in dit gigantische land te ontspannen. Opties volop. In de top drie: Arusha, Iringa, Zanzibar. Allen zo’n 10 uur reizen verwijderd van onze woonplaats. Een mooie kans nieuwe plaatsen te ontdekken. Of om bekende en heerlijke strandomgeving op te zoeken. Aldus bevind ik mij op deze zaterdag wederom op de boot naar Zanzibar...Vakantiegevoel gegarandeerd vanaf moment van aankomst! Prachtige touroperator slogan.
De dag starte onaangenaam vroeg. Om 6u met de bus mee. Je moet wel wat over hebben voor palmstranden en groenblauwe zee. Dat vergeten ze in de flyer vaak te vermelden, maar in dit geval wisten we er alles van. Twee dagen reizen voor twee dagen ontspanning en drie avonden plezier. In Stonetown werkelijk een verschil tussen dag en nacht. Pole pole dagen in de zon en ritmische klanken bij (volle) maan. Een overeenkomst: geen plannen, just go with the flow...We worden opgehaald bij de ferry door een zanzibarian friend. Wat een welkome verrassing. We zijn inmiddels al 12 uur onderweg, die lift kunnen we wel gebruiken. En het blijkt de eerste in een rij van vele onverwachte gebeurtenissen. Zo drink ik een drankje met Duitse vriend uit Dodoma en geniet ik van reaggae klanken van Nederlandse multi-culti band, met Giovanca als side-kick op zaterdagavond. Een goed, verrassend begin.
Tijdens een kopje koffie de volgende dag komt een Bosschenaar aanwaaien. Het begin van twee dagen vol ‘leut’. Samen met de Zanzibarian, Kristina en mijn Brabantse stamgenoot vertrekken we naar een nabijgelegen strand. Onder het genot van een biertje en met uitzicht op zee, mangroves en een authentieke dhow hebben we niets meer te wensen. ‘Net wa’k wilde’, besluiten de Bosschenaar en ik. Het wordt al snel donker. Jammer. Maar de avond wacht. En die kunnen aardig lang zijn, niet alleen in Brabant.
De menukaart in het restaurant in Stonetown ziet er veelbelovend uit. Allerlei vissoorten bevolken het menu. Daar blijft het bij. De volle maan helpt de vissen de vissers te ontwijken. Zo blijft de koeling leeg. Dus gaan we voor de vegetarische optie, ook een goede basis voor de dansoefening later op de avond.
De volgende dag eindigen we op een verjaardagsfeestje. Van harte welkom geheten door maasai, rasta’s en de jarige dochter van de café-eigenaar. De drumbeats zijn wederom aanstekelijk. Het blijft nog lang gezellig.