Aangenaam

De telefoon gaat over. Het is zaterdagochtend half tien. Vroeg nog, wat mij betreft. Ik overweeg net of ik zal opstaan of dat ik me nog een keertje zal omdraaien. Ik heb vandaag een afspraak met Nassari van Mamado om de workshop van aanstaande maandag door te spreken. Maar dat zal pas over een paar uur beginnen, op een nader te bepalen tijdstip. Augustino, een van mijn andere collega´s aan de andere kant van de lijn. “Hej Fouwka, are you at home?” “Yes, I am”, antwoord ik met een stem waar de nacht nog in doorklinkt, al doe ik mijn best wakker over te komen. “Okay I will be at your place in 5 minutes.” “ But I….” Tuut, tuut, tuut. Opgehangen. Terugbellen heeft geen resultaat. Nou zeg. Hij zit waarschijnlijk in zijn auto, waarin hij als beginnende chauffeur alle aandacht nodig heeft voor het verkeer, de tegenliggers en de kuilen in de weg. Ik heb al een paar keer bij hem in de auto mogen zitten. En ik kan je vertellen, dat is een groot avontuur.
Augustino heeft zich over mij ontfermt deze eerste dagen in Dodoma. Ik begrijp alleen niet waarom hij mij nu zo vroeg komt opzoeken. Voor zover ik weet, speelt hij geen rol in mijn programma van vandaag. Begrijp wel dat ik moet opschieten. Onwaarschijnlijk volgens schema, zit hij 5 minuten later aan mijn keukentafel. “So when are you going to meet Nassari?” “Well I thought around midday.” Zo zitten we een tijdje samen, ons af te vragen hoelaat Nassari en ik elkaar gaan treffen, en concludeert hij dat het verstandig is als ik eerst even mijn ontbijt nuttig en hij beter kan gaan... Right. Vanwaar die haast zo in de vroege zaterdagochtend? Zoveel minuten als ik normaal wachtend op Augustino doorbreng, zo weinig krijg ik er vannochtend. Mijn programma wel volledig in de war. Ik zou met mijn nieuw verworven vriendinnen die om de hoek wonen, wat inkopen gaan doen in town, maar twijfel nu of dat wel past in de ogenschijnlijk verschuivende planning. Twee totaal verschillende dames die samen werken en wonen. Net zoals ik in area C. Dodoma is verdeeld in area´s. De onze ligt vanuit het centrum van de stad gezien aan de andere kant van de airstrip.
Een gebied waar Tanzanianen en buitenlanders gezellig dicht bij en door elkaar heen wonen. Twee andere volunteers van vso wonen vlakbij in aangrenzend area D. Het lijkt een gebied in opkomst. Zo hebben we Rosegarden, de lokale bar. En een recentelijk geopende Italiaan, met midgetgolf (verrassend), aan de voet van de Lion Rock, vanwaar de vlakten rondom Dodoma town zich uitstrekken tot zover het oog reikt.
Na overleg met Nassari vroeg in de middag heb ik weer grip op mijn dag. Samen met de buurdames en nog versere bekenden sluit ik de dag af met een welverdiende pizza en een best aardige witte wijn. Zo lust ik er nog wel een. Aangenaam kennis te maken Dodoma, Augustino...