Dames van Chiwe

Vierduizend kilometer. In vijf dagen. Met een retourtje Zuid-Frankrijk moet je flink doortoeren door de Provençe, Camarque of Dordogne om het te halen. Als je op pad wordt gestuurd in Tanzania om tijdens het regenseizoen op een droge vlakte Afrikaanse vrouwen te fotograferen voor een promo-campagne van een Nederlandse ontwikkelingsorganisatie, is dat een stuk eenvoudiger. Om die kilometers te maken dan. En zo de doelstelling van de onderneming waar te maken. Gezeten op de achterbank van MAMADO’s Toyota Hillux tussen de twee Nederlandse bezoekers (fotograaf en art director) in, vreten we vijf dagen lang asfalt en kweken we beurse billen. Van Dar es Salaam naar Dodoma, van Dodoma naar Chiwe en van Chiwe naar Dodoma (x 3), en tot slot van Dodoma naar Dar es Salaam.
Wanneer de nacht de bewoners van Dodoma nog vredig omarmt, start ik de Hillux. Om de MAMADO collega en chauffeur op te halen. En vervolgens onze gasten. Het eerste licht van de dag willen we halen. In Chiwe. Op twee uur rijden afstand. Deze nacht zijn de hemelpoorten geopend en hectoliters water naar beneden gekletterd. Heeft de aarde moeite mee in het immer dorre Dodoma. Toch stoft het altijd na een nacht regen in town. Niet langs de hoofdweg naar Chiwe. Als het onderweg ook zo geregend heeft, is de weg daar nu waterweg. En gaan we de opkomende zon eerder treffen dan onze bestemming. (On?)afrikaans optimistisch staat mijn collega in alle vroegte aan de kant van de weg te wachten. Natuurlijk gaan we gewoon op pad. De kans is net zo groot dat het niet geregend heeft, als wel.
Wel dus. En de lucht is nog steeds grijs en dicht wanneer we Chiwe naderen. Ontbijtje in het nabij gelegen transitdorp dan maar. Grijzer en grauwer dan de lucht ooit zal zijn. Een wegrestaurant in Frankrijk is zelden een paradijs. Maar dit is het zeker niet. In de regen dan. Een paar dagen geleden was het nog best gezellig, zegt de ‘crew’. Nu gebruiken de vliegen onze broodjes als landingsplaats voor de volgende aanval en is ook de thee niet veilig. Afvalwater wordt op straat gedonderd en vermengt zich met het verse regenwater.
Ook in Chiwe spoelt het regenwater zich een weg over de onbeschermde vlakte en vervuilt zo de natuurlijke waterputten. Niet geschikt voor blanke voeten waarschuwt mijn Tanzaniaanse collega.
Een dappere dame (>70 jaar, exacte leeftijd niet bekend) aan de andere zijde van de waterstroom waagt zich moedig aan de oversteek en is een van de modellen. Prachtig. Krachtig. Ieder moment wordt benut door mijn gezellige medegezellen, inspirerende vakmannen, om de verschillende vrouwen op een mooie integere wijze te fotograferen. Al laat de zon het aardig afweten.
Terug in Dodoma roept de zon en gaan we ook daar op pad, in de outskirts. Dankzij alle dames in Chiwe en de warme middag zonneschijn in Dodoma weten we dat we de vrouw voor de poster gevonden hebben. Met een kleintje op haar zij en een sjofel naast haar voeten draagt - en werkt ze aan - de wereld. Dat zien we, en voelen we vooral!